هند کشوری با فرهنگ معنوی باستانی و غنی است. اکثریت قریب به اتفاق هندیان دین آیین هندو را می پذیرند - مذهبی بسیار باستانی ، که هزاره های زیادی در آن وجود دارد. بنابراین مسافری که از هند بازدید می کند ، به ناچار در همان ساعات اولیه اقامت خود در خاک هند ، معابد و مقدسات هندو را مشاهده می کند و به احتمال زیاد مایل است از آنها دیدن کند.
هند کشوری با فرهنگ معنوی باستانی و غنی است. اکثریت قریب به اتفاق هندی ها دین آیین هندو را می پذیرند - مذهبی بسیار باستانی ، که هزاره های زیادی در آن وجود دارد. بنابراین مسافری که از هند بازدید می کند ، به ناچار در همان ساعات اولیه اقامت خود در خاک هند ، معابد و مقدسات متعدد هندو را مشاهده می کند و به احتمال زیاد آرزو می کند از آنها دیدن کند.
حتی نمی توان گفت تقریباً چند معبد در هند وجود دارد ، به زبان هندی "mandir". چندین هزار معبد بسیار قدیمی ، افسانه ای و با سابقه طولانی وجود دارد - به عنوان مثال ، معبد Krishna Jagannath در پوری در شرق کشور یا Srirangam در ایالت جنوبی تامیل نادو. معابد زیادی در قرون وسطی ساخته شده اند - بسیاری از آنها توسط مقدسین بزرگ بنیان گذاشته شده اند. معابد بسیار جوانی وجود دارد ، به عنوان مثال ، گروهی از معابد در تمام شهرهای بزرگ و مکان های مهم زیارتی در قرن 20 و اوایل قرن 21 با پول و با پروژه یک صنعتگر و انسان خیر بزرگ غانتشیام بیرل و فرزندان وی ساخته شده اند. بازدید از این Birla Mandirs - در دهلی ، جایی که معروف ترین آنها Lakshmi-Narayan Mandir واقع شده است ، در حیدرآباد ، کلکته ، بنگلور و دیگر شهرها - یک عنصر تقریبا غیرقابل تغییر در سفر به عنوان بخشی از یک گروه تور است. و زیارتگاه های بسیار کوچک بسیار کوچکی وجود دارد که در هر خیابان وجود دارد ،
ورودی بیشتر معابد کاملاً رایگان است. استثنائات بسیار کمی وجود دارد ، اما ، متأسفانه ، استثناها مشهورترین معابد هستند - Jagannath Mandir در Puri ، Lingaraj در Bhubaneswar و برخی دیگر (گردشگران می توانند حیاط چنین معابد را از سکوهای ویژه یا سقف ساختمان های همسایه مشاهده کنند ، جایی که آنها برای یک کمک مالی کوچک مجاز است). در Srirangam ، که هفت دیوار معبد است ، و در بین آنها مقدسات کوچک زیادی وجود دارد (این مکان به طور کلی بزرگترین مجموعه معابد در جهان است که از نظر اندازه قابل مقایسه با یک شهر کوچک است) ، گردشگران می توانند وارد چهار دیوار اول شوند ، اما نه بیشتر. همه می توانند به طور رسمی وارد معبد کریشنا گوروواوراپانا در کرالا شوند ، اما فقط با لباسهای غیرشفاف ، یعنی کاملاً با ساری برای زنان و دهوتی برای مردان. به طور کلی ، لباس لباس در معابد کاملاً نرم است - برای مردان این لباس عملا وجود ندارد ، خود سرخپوستان از پوشیدن شلوارک کوتاه بیزار نیستند و زنان نباید از دامن های کوچک و بلوزهای شفاف استفاده کنند. همچنین ، زنان در دوران قاعدگی اجازه ورود به معبد را ندارند ، چنین قوانینی در همه معابد ، بدون استثنا وجود دارد. عکس گرفتن در معبد اغلب امکان پذیر است ، اما نه همیشه - در ورودی معابد ، جایی که ممنوع است ، قفل برای انواع وسایل الکترونیکی وجود دارد.
معابد معمولاً از صبح زود تا ظهر و از ساعت 3 بعد از ظهر تا 4 بعد از ظهر تا غروب آفتاب برای عموم باز است. در این مدت ، چندین سرویس برگزار می شود - pujas ، بین pujas ، بازدید کنندگان دارشان را انجام می دهند ، یعنی بالا می آیند ، به خدایان نگاه می کنند و به آنها احترام می گذارند. در معابد کوچک می توانید به راحتی وارد محراب شوید و تا محراب بالا بروید. بر روی محراب اصلی معبودهایی قرار دارند که معبد نامگذاری شده است (رادا و کریشنا ، لاکشمی و ویشنو ، تجسم های مختلف دورگا و دیگران). علاوه بر محراب اصلی ، معمولاً چندین محراب کوچک دیگر نیز وجود دارد. قبل از ورود به معبد ، و اگر معبد در داخل دیوار محوطه ای داشته باشد ، باید در ورودی قلمرو کفش های خود را درآورید و سپس پابرهنه بروید (در مجتمع های بزرگ اتاق های نگهداری کفش وجود دارد).وارد شدن ، باید زنگوله ای را که در ورودی آویزان است بزنید ، زیرا این کار را با دست راست خود انجام داده اید (به طور کلی ، در معبد ، همه کارها فقط با دست راست شما انجام می شود - استفاده از دست چپ توهین آمیز است ، بنابراین در نظر بگیرید که انجام می دهید آن را ندارید) ، سپس به محراب بروید ، با دقت به خدایان نگاه کنید ، از پاها شروع کنید و به بالا نگاه کنید (و پرهیزکارترین چیز این است که فقط به پاها نگاه کنید) و از نظر ذهنی احترام بگذارید. خوب ، ممنوع نیست که برای خود چیزی بخواهید. یک معبر در پشت محراب قرار دارد ، به طوری که می توان آن را سه بار در جهت عقربه های ساعت پیاده روی کرد. معمولاً تصاویری از اشکال الهی بر روی دیوارهای پشت محراب وجود دارد. همچنین با لمس پاهای خود با دست راست و سپس لمس سر می توان به آنها احترام گذاشت. اگر هنگام انجام puja به معبد می آیید ، فقط بایستید. در طول puja ، brahmana اقلام مختلفی را به خدایان ارائه می دهد ، که پس از آن خصوصیات معنوی خاص پیدا می کنند. پس از puja ، brahmana به مخاطب چراغی با آتش ارائه می دهد - شما باید با دست راست خود آتش را بگیرید و سر خود را لمس کنید. همچنین ، نوشیدنی ارائه شده بر روی محراب بر روی دست ریخته خواهد شد - باید فوراً نوشیده شود ، آنها مقداری غذا برای خوردن می دهند. این همه prasadam ، فیض خدای است. اگر یک گل از محراب داده شود ، باید آن را حفظ کرده و خشک کنید ، این طلسم شما خواهد بود. بعد از دارشان یا پوجا ، باید کمک مالی کنید - چقدر پول برایتان مهم نیست در یک جعبه مخصوص جلوی محراب قرار دهید. به هر حال ، شما باید این کار را در تمام محراب ها انجام دهید ، بنابراین شما باید با یک منبع سکه وارد معبد شوید - اگر فقط یک اسکناس 1000 روپیه ای در جیب شما باشد ، بسیار بد خواهد بود. با این حال ، ارزش راه رفتن در خیابان ها با صورتحساب های بزرگ را ندارد ، فقط به مکانی که می توان آنها را رد و بدل کرد - بهتر است چند صد متر مربع با خود داشته باشید. با این حال ، صرافی ها در نزدیکی هر معبدی نشسته اند ، که اسکناس 100 روپیه ای را برای نه اسکناس 10 روپیه ای و اسکناس 10 روپیه ای را برای 9 سکه یک روپیه ای عوض می کنند. اما اگر یک براهمنا ، با دیدن یک اروپایی ، بسیار علاقه مند شد و شروع به درخواست کمک های اضافی کرد - مانند پنج هزار روپیه ، احساس راحتی کنید و او را نادیده بگیرید. باباجی های Radha Kunda در نزدیکی Vrindavan به ویژه به این دلیل مشهور هستند ، اما در جاهای دیگر نیز اتفاق می افتد.
در معابد بسیار بزرگ و معروف ، اوضاع کمی متفاوت است. در آنجا معمولاً یک صف برای دارشان وجود دارد و یک مسیر قابل توجه نیز وجود دارد ، اما معابر متعددی وجود دارد - طولانی ترین و پر پیچ و خم ترین که بیشتر زائران به آن می روند ، برای یک دارشان رایگان و برای کمک های مختلف در اندازه های مختلف می توان از مسیرهای کوتاهتر نیز دسترسی داشت. همه این معابر در محراب اصلی به هم متصل شده اند. برای مدت طولانی ارتباط با خدا کار نخواهد کرد ، افراد زیادی هستند که به خصوص در تعطیلات آرزو می کنند. مجموعه های پیشنهادی - نارگیل ، گل و غیره - معمولاً در نزدیكی این معابد فروخته می شوند ، كه باید برای تهیه همه آنها به برهمانا در محراب اهدا شود.
اگر به هر دلیلی ورود به معبد غیرممکن است ، می توانید با قدم زدن در اطراف آن در جهت عقربه های ساعت به خدایان احترام بگذارید و در صورت امکان کفش های خود را درآورید. به طور کلی ، پاریکراما ، پیاده روی در اطراف اماکن مقدس یک آیین بسیار معمول است ، یک مسیر ده کیلومتری در اطراف شهر مقدس ورینداوان معادل بازدید از پنج هزار معبد آن است ، بنابراین صدها و هزاران زائر پابرهنه به طور مداوم در امتداد Vrindavan حرکت می کنند Parikram-marga.
