احترام به آسمان و اجرام آسمانی پایه و اساس بسیاری از باورهای باستانی و سنت های فرهنگی است. بهشت به عنوان حامل نور الهی و پاکی افکار ، با مشکلات ، بیماری ها و جنگ هایش در تقابل با زمین قرار گرفت. چین باستان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در آن فرقه بهشت به سنگ بنای دین و دولت تبدیل شده است.
کشوری پوشیده از آسمان
از بسیاری جهات ، تعریف چین به عنوان یک کشور آسمانی از محل آن ناشی شده است. چین باستان توسط موانع طبیعی - کوههای غرب ، دریاها در شرق و جنوب شرقی - از بقیه جهان جدا شد. و فقط از شمال به تعداد بی شماری از عشایر که دائماً مردم غیرنظامی را آزار می دادند ، باز شد.
به تدریج مردم متقاعد شدند که زمین یک میدان عظیم است که با یک قرص آسمانی پوشانده شده است. اما گوشه های میدان از مرزهای آسمان فراتر است و بنابراین در این سرزمین ها مردمان شروری زندگی می کنند که رحمت خدایان را نمی دانند. زمینی که صفحه آسمانی روی آن نمایان بود و نام آن امپراتوری آسمانی (تین شیا) بود - توسط خدایان انتخاب و محافظت می شود.
از آنجا که کشور آسمانی در وسط میدان واقع شده بود ، نام دیگر آن دولت میانه (Zhong Guo) بود.
پسر بهشت
طبق اعتقادات مذهبی چین ، حاکم این کشور نماینده بهشت روی زمین بود. برای تأکید بر خاستگاه الهی قدرت ، امپراطور چین را پسر بهشت می نامیدند. از آنجا که آسمان قدرت قدرت خود را فقط به یک نفر منتقل کرد ، پس کل امپراتوری آسمانی از او اطاعت کردند. حاکم نه تنها بر سرزمین ، بلکه همچنین بر زمان - به صورت تقویم و تقویم - حکومت می کرد.
مرکز جهان دربار شاهنشاه چین بود و از آن ، مانند سنگی که به آب انداخته شد ، محافل از هم جدا شدند - خادمان امپراطور ، مردم عادی ، امرا v خائن و سرانجام بربرها در گوشه و کنار جهان. همه حاکمان بربر سرزمینهای دور از کشور چیزی جز خاندان شاهنشاه چین در نظر گرفته نمی شدند.
تا آنجا که ممکن است به خدایان نزدیک باشد
بناهای اصلی مذهبی چین باستان بر نزدیکی امپراطور با زمین تأکید داشتند. کاخ حاکم در پکن ، که شهر ممنوع نامیده می شد ، از 9999 اتاق تشکیل شده بود که دقیقاً یک اتاق کمتر از کاخ خدای آسمان بود.
هم سن و سال شهر ممنوعه - معبد باشکوه بهشت هنوز هم زیارتگاه اصلی مردم چین است. در اینجا ، در یک زمان دشوار برای کشور ، امپراتور می تواند برای گفتگو با خدایان بازنشسته شود. چنین مراسمی دو هفته به طول انجامید و با موکب های باشکوه تا صد نفر ، اسب و فیل جنگ همراه بود. در معبد بهشت ، تاجگذاری امپراطورها تا قرن 20 انجام می شد.
در زمان وابستگی عظیم خود به چین ، ژاپن انتخاب فرهنگ خدا را به عنوان عالی ترین فرمانروا از فرهنگ چین پذیرفت. در ایالت ژاپن ، شاهنشاه پسر خورشید نامیده می شود ، زیرا در آن زمان نام "سرزمین طلوع خورشید" برای این کشور کوچک جزیره ثابت شد.
در جمهوری خلق چین مدرن ، اصطلاح "امپراتوری آسمانی" به معنای کل جهان است ، اما در روسیه هنوز فقط با چین همراه است.
